Καλάθι
0
0,00 €
''Νάνσυ Κουρέλου''
2020-12-18
Η Νάνσυ Κουρέλλου είναι εκπρόσωπος του σωματείου ''Φίλοι των Αλόγων Ανατ. Αττικής και Ευβοίας Rancheros'' και την ευχαριστούμε για αυτή την ιδιαίτερα ειλικρινή συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Πες μας λίγα λόγια για εσένα και το σωματείο:
Το φιλοζωικό σωματείο Rancheros δημιουργήθηκε το 2015 (αριθμός μητρώου 30537).Σκοπός του σωματείου είναι η περίθαλψη εγκαταλελειμμένων ιπποειδών (άλογα και γαϊδουράκια) και η διάσωση των κακοποιημένων. Στην πραγματικότητα τα πράγματα έγιναν αντίστροφα. Πρώτα βρήκαμε μία ομάδα αλόγων σε κακή κατάσταση (6 στον αριθμό), τα απομακρύναμε από έναν ακατάλληλο χώρο και μετά φτιάξαμε το σωματείο. Ήμασταν μια ομάδα ανθρώπων που ευαισθητοποιήθηκε και με πολύ κόπο, προσωπικό χρόνο και φυσικά χρήματα τα άλογα απέκτησαν και πάλι καλή φυσική κατάσταση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ο ψυχισμός τους, ποιος ξέρει τι πραγματικά είχαν περάσει; Στην πορεία προστέθηκαν δυο ακόμα άλογα. Ένα πρώην ιπποδρομιακό με ενδονυχίτηδα και μια νεαρή φοράδα που οδηγούταν σε σφαγή επειδή... δάγκωνε. Λίγο αργότερα βρήκαμε και δύο ταλαιπωρημένα γαϊδουράκια. Μπορείτε να διαβάσετε την ιστορία του συλλόγου αλλά και κάθε ζώου ξεχωριστά στο www.rancheros.gr Σήμερα βρίσκονται σε μία δασική έκταση 17 στρεμμάτων στην παραλία της Αγίας Άννας, στην Β. Εύβοια και ζουν όλα ήσυχα, σχεδόν ελεύθερα, με καθημερινές βόλτες στη φύση, ενώ το καλοκαίρι όσα είναι εκπαιδευμένα κάνουν βόλτες τουριστικής ιππασίας κυρίως παιδάκια.
Ο αγώνας που καταβάλετε καθημερινά είναι μεγάλος. Ποιες είναι οι δυσκολότερες προκλήσεις που συναντάς;
Ο αγώνας είναι πραγματικά μεγάλος όπως λέτε διότι τα μέλη του σωματείου βοηθάνε με ποικίλους τρόπους όχι όμως με καθημερινή παρουσία. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως καλούμαι μόνη μου να αναλάβω κάθε μέρα την περιποίηση των αλόγων και τον γαϊδουριών. Δεν είναι μόνο οι καθημερινές εργασίες στο χώρο όμως κοπιαστικές, ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες που ο καιρός είναι κακός, είναι πολλές φορές και η ψυχολογική πίεση, όταν π.χ κάποιο από τα ζώα μας εμφανίσει κάποιο πρόβλημα υγείας. Βρισκόμαστε σε σχετικά απομακρυσμένη περιοχή όπου δεν δραστηριοποιείται ιππίατρος. Έχω μάθει, αναγκαστικά, να κάνω μόνη μου πολλά πράγματα από εξονυχισμό μέχρι και φλεβοκαθετηριασμό. Ζω καθημερινά μαζί τους, στον ίδιο χώρο όπου μένω σε ένα τροχόσπιτο με ελάχιστες ανέσεις. Φυσικά, όπως όλοι οι χώροι σαν τον δικό μας έχουμε περιθάλψει πολλά αδέσποτα σκυλάκια. Καταφέραμε κάποιες υιοθεσίες αλλά πολλά έμειναν σε εμάς. Σύνολο 13 στον αριθμό. Δεν είναι εύκολο δεν θα σας πω ψέματα όσο όμορφες και αν είναι οι εικόνες που ανεβάζουμε στα socialmedia. Η ομορφιά είναι δεδομένη. Όπως και το δέσιμο που έχει δημιουργηθεί μεταξύ μας. Ή τα μαθήματα που εισπράττω από αυτά καθημερινά. Ωστόσο, είμαι μόνη μου και αυτό λέει πολλά.
Η ψυχολογία των αλόγων επηρεάζεται από τα ανθρώπινα συναισθήματα. Πως αντιμετωπίζεις καθημερινά τα άλογα που σώζετε από κακοποίηση;
Ναι, συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτηση σας. Όπως σας είπα στην αρχή το εύκολο ήταν να επανέλθει το βάρος τους, η καλή τους υγεία, το λαμπερό τους τρίχωμα. Το δύσκολο ήταν να επανέλθει η καλή τους ψυχολογία. Ένα κακοποιημένο άλογο δυσκολεύεται κατόπιν να εμπιστευτεί. Έχει τραυματιστεί ο ψυχισμός του και θέλει πολλή υπομονή και αγάπη. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Η Φωτούλα είναι μία φοράδα που μεγάλωσε σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων με πολύ θόρυβο. Η μόνη της παρέα ήταν τρία ροντβάιλερκαι και ένα πρόβατο. Σύντομα άρχισε να δαγκώνει. Αυτό οδήγησε τον τότε ιδιοκτήτη της να θέλει να την πουλήσει για κρέας. Ευτυχώς την πήραμε εμείς. Στην αρχή, μιλώντας και με διάφορους εκπαιδευτές, μπήκα σε μία διαδικασία να την εκπαιδεύσω, να την μαλακώσω, να την ηρεμήσω. Κατάλαβα πως δεν θα πετύχω τίποτα από τα παραπάνω, απλά γιατί δεν ήταν έτοιμη. Αποφάσισα να την αφήσω στην ησυχία της και να την «αναλάβουν» τα άλλα άλογα. Η Φωτούλα δεν είχε βρεθεί ποτέ ξανά με άλλα άλογα. Δεν ήξερε πως υπάρχουν και άλλα ζώα του είδους της. Κι έτσι έγινε. Βρήκε τη θέση της στην αγέλη. Τα υπόλοιπα άλογα τής έδειξαν πως είναι να είσαι άλογο. Είναι πολύ συγκινητική και ταυτόχρονα διδακτική η ιστορία της.
Πόσο χρόνο χρειάζεται για να προσαρμοστεί στον χώρο σας ένα άλογο που έχετε διασώσει;
Τα πρώτα άλογα όπως σας είπα ήταν ήδη μία παρέα. Και αυτό ήταν σωτήριο. Διότι είχαν υποφέρει μαζί και μαζί ανέκαμπταν, το καθένα με τους ρυθμούς του φυσικά. Για παράδειγμα ο Φίλιππος εξακολουθεί να έχει άγχος. Σε μικρότερο βαθμό όσο περνάνε τα χρόνια αλλά έχει ακόμη. Η Άρτεμις, ένα αλογάκι Πίνδου, που ήταν κυριολεκτικά αδέσποτο σε ένα ορεινό βουνό, επιβίωσε ακριβώς επειδή ήταν σκληροτράχηλη. Αυτή την «σκληρότητα» επέδειξε όταν ήρθε και σε εμάς. Ενώ είναι κοντόσωμη και έχει μεγάλη υψομετρική διαφορά από τα άλλα άλογα δεν κάθισε ποτέ στην άκρη. Δεν δέχτηκε να παραγκωνιστεί. Όταν διακρίναμε αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της δεν καθυστερήσαμε περισσότερο την ένταξη της στην αγέλη. Σε λιγότερο διάστημα από εβδομάδα την αφήσαμε ελεύθερη στον χώρο μαζί με τα άλλα άλογα. Ακόμα και την πρώτη μας γαϊδουρίτσα, την Έλενα την αφήσαμε ελεύθερη να ενταχτεί στην αγέλη. Νομίζω πως καλύτερη θεραπευτική δουλειά κάνουν τα ίδια άλογα μεταξύ τους, παρά εμείς οι άνθρωποι. Εξακολουθώ βέβαια να δουλεύω με το κάθε ζώο χωριστά, αλλά πίστη μου είναι πως η παρέμβαση μας πρέπει να είναι διακριτική και απαλή.
Τι ήταν αυτό που σε παρακίνησε για να ασχοληθείς με εγκαταλελειμμένα/κακοποιημένα άλογα;
Δεν ήταν ποτέ όνειρο μου να έχω καταφύγιο. Δεν το φαντάστηκα ποτέ αυτό. Ξεκίνησα ως εθελόντρια στην θεραπευτική ιππασία και συνέχισα κατόπιν σαν εργαζόμενη. Γνώρισα τα συγκεκριμένα άλογα το καλοκαίρι του 2000 όταν εργαζόμουν για τον τότε ιδιοκτήτη τους στην τουριστική ιππασία. «Μπλέχτηκα» κυριολεκτικά σε αυτή την ιστορία όταν διέκρινα εγκληματική αμέλεια. Η αγάπη μου για τα συγκεκριμένα άλογα με οδήγησε εδώ.
Πως πιστεύεις ότι συμβάλλετε στην ευαισθητοποίηση των ανθρώπων προς τη φροντίδα των αλόγων ή των εγκαταλελειμμένων ζώων σε γενικότερο επίπεδο;
Κακά τα ψέματα, τα social media στις μέρες μας είναι το βασικό μέσο επικοινωνίας και ενημέρωσης των ανθρώπων. Στις σελίδες μας ανεβάζω εικόνες όπως πρέπει να είναι ένα ευτυχισμένο άλογο και γαϊδούρι. Έστω εξ' αποστάσεως όσοι μας ακολουθούν βλέπουν πως είναι τα άλογα χωρίς πέταλα και σέλες. Πως είναι να ζουν όλα μαζί. Να κυλιούνται στο χώμα. Να βοσκούν ελεύθερα, σε αντιδιαστολή με τις τόσες εικόνες κακοποίησης που κατακλύζουν τα social (και καλά κάνουν). Προσωπικά αποφεύγω τις άσχημες εικόνες ή ακόμα και να ομολογώ την κούραση μου. Εστιάζω στο καλό, στο θετικό, στο όμορφο. Κι όταν κάποιος μας επισκεφτεί, συλλογικά ή ατομικά πάλι αυτό τους δείχνω. Την ομορφιά και την περηφάνια των ελεύθερων ιπποειδών.
Πως αντιμετωπίζεις την απώλεια (θάνατο) των αλόγων που δεν καταφέρατε να σώσετε; Σίγουρα είναι από τα πιο δυσκολότερα συναισθήματα.
Πρώτη φορά μου κάνουν αυτή την ερώτηση. Ειλικρινά δεν υπάρχει απάντηση. Δεν περιγράφεται με λόγια. Κάνεις 100 καλά και κοιμάσαι και ξυπνάς με το ένα που δεν έκανες έγκαιρα. Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια.
Στο τέλος κάθε ημέρας, ποιο είναι εκείνο το συναίσθημα που σου δίνει το κουράγιο για να συνεχίζεις αυτόν τον αγώνα που καταβάλεις;
Η αγάπη. Η αγάπη για την ελευθερία τους.
Τι ελπίζεις για το μέλλον των ιπποειδών που έχετε σώσει;
Να είμαι εγώ γερή και δυνατή (γέλια). Το εννοώ όμως. Να είμαι γερή και δυνατή για να τα προσέχω. Και φυσικά οι φίλοι μας να είναι ενεργοί γιατί η συνεισφορά τους είναι πολύτιμη.
Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι πριν κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη:
Ναι, θα ήθελα να σας ενημερώσω για την κυκλοφορία του ημερολογίου μας. Κοστίζει 10€ μαζί με τα έξοδα αποστολής και για παραγγελίες χρησιμοποιείτε το rancheros2015@gmail.com
Info:
https://www.facebook.com/rancherosfarm
Νάνσυ για ακόμα μια φορά θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε για την ''κατάθεση ψυχής'' μέσα από τις απαντήσεις που μας έδωσες, ευχόμαστε να είσαι πάντα γερή και δυνατή με υγεία πάνω από όλα όπως είπες και εσύ, για να μπορείς να συνεχίζεις αυτό το πολύτιμο έργο που προσφέρεις!
Υ.Γ: Τα ημερολόγια είναι πραγματικά υπέροχα και οικονομικά!