''Μαρία Κουτσοκώστα''

Θα θέλαμε να καλωσορίσουμε την Μαρία Κουτσοκώστα, αθλήτρια Ιππικής Δεξιοτεχνίας και Ιππικής Αντοχής, φοιτήτρια, μα πάνω από όλα τον πιο χαμογελαστό και με θετική ενέργεια άνθρωπο!

Πότε ήταν η πρώτη σου επαφή με τα άλογα;

Η πρώτη μου επαφή με τα άλογα ήταν στην ηλικία των 8 ετών περίπου, κατά τη διάρκεια των οικογενειακών μας διακοπών στα Τρίκαλα και συγκεκριμένα στο Περτούλι. Είχαμε ανακαλύψει έναν χώρο, όπου οι επισκέπτες μπορούσαν να απολαύσουν μεγάλες βόλτες με τα άλογα μέσα σε δασικές διαδρομές. Θυμάμαι ότι η εμπειρία αυτή μου είχε φανεί πρωτόγνωρη και εντυπωσιακή και είχα δεθεί αρκετά με ένα άσπρο άλογο, τον Άκη και ζητούσα τον συγκεκριμένο όσες φορές έτυχε να πάμε. Η πρώτη μου όμως αυτή σύντομη επαφή με τα άλογα δεν στάθηκε ικανή, ώστε να με ωθήσει να ξεκινήσω το άθλημα της ιππασίας.

Μίλησε μας για εσένα Μαρία, είσαι φοιτήτρια, αθλήτρια, έχεις περάσει για λίγο από τον τομέα της προπονήτριας.

Όπως προ είπα, η πρώτη μου σύντομη επαφή με τα άλογα, δεν αποτέλεσε το έναυσμα για την εκκίνηση της αθλητικής μου πορείας στην ιππασία. Έπειτα από τη μετακόμιση μας στο χωριό του πατέρα μου, το Καμπάνη, που ανήκει στο νομό Κιλκίς, οι γονείς μου αναζητούσαν δραστηριότητες για εμένα και την αδερφή μου και στην έρευνά τους συμπεριλήφθηκε και ο Ιππικός Όμιλος Κιλκίς. Για να πω την αλήθεια, στο πρώτο μου μάθημα ιππασίας με κατέκλυσε ο φόβος, αλλά κατόπιν παρότρυνσης και επιμονής των γονιών μου, τα μαθήματα συνεχίστηκαν και κατέληξε το άθλημα της ιππασίας να είναι μία από τις δύο μεγάλες μου αγάπες σήμερα, που έχω φτάσει στα 24 μου έτη. Η δεύτερη αγάπη μου, που και εδώ μπορώ να πω πως η συμβολή της οικογένειάς μου ήταν καίρια και τους ευχαριστώ πολύ για αυτό, είναι το θέατρο. Είμαι φοιτήτρια του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παράλληλα με τις σπουδές μου συνέχιζα τις προπονήσεις μου και με ενθουσιασμό ανακάλυπτα πόσο μοιάζουν μεταξύ τους το θέατρο και η ιππασία, τόσο στην έκφραση και διαχείριση των συναισθημάτων όσο και στην κινησιολογία του σώματος. Στο διάστημα των 14 ετών που ασχολούμαι με το άθλημα της ιππασίας, έχω στην κατοχή μου το πτυχίο της Ιππικής Αντοχής, της Ιππικής Δεξιοτεχνίας και της Υπερπήδησης Εμποδίων. Επιπλέον, είμαι ευγνώμων που κατάφερα έστω και για μικρή χρονική περίοδο, να διατελέσω χρέη προπονήτριας. Είναι πολύ όμορφο να μεταλαμπαδεύεις τις γνώσεις σου, να θέτεις τις βάσεις σε αυτό το δύσκολο, απαιτητικό και γεμάτο χάρη άθλημα. Ωστόσο, είναι και μια θέση ευθύνης που όλοι όσοι έρχονται σε αυτήν, είναι απαραίτητο να την παίρνουν στα σοβαρά.

Είσαι αθλήτρια Ιππικής Αντοχής, ένα άθλημα δύσκολο στον χώρο της ιππασίας. Ποιος ήταν ο λόγος που σε οδήγησε σε αυτό το αγώνισμα;

Η Ιππική Αντοχή, ένα άθλημα στο οποίο άλογο και ιππέας διανύουν διαδρομές λίγων ή πολλών χιλιομέτρων, ακούγεται αρχικά απλό. Αντιθέτως, είναι ένα περίπλοκο άθλημα. Αυτή η πολυπλοκότητά του, σε διαφορετικά επίπεδα, είναι και η γοητεία του. Οι διαδρομές του αγώνα που πραγματοποιούνται ανάμεσα στη φύση, τα αυστηρά χρονικά πλαίσια στα οποία διεξάγεται κάθε αγώνας ιππικής αντοχής, ο συχνός ιατρικός έλεγχος του αλόγου κατά τη διάρκεια του αγώνα, η κατάλληλη προετοιμασία του αλόγου, πριν τον

κάθε ιατρικό έλεγχο, το λεγόμενο vet, από τον αθλητή, ο οποίος υποστηρίζεται από μία ομάδα βοηθών, είναι παράγοντες που καλούνται να συγχρονιστούν αρμονικά για να μπορεί ένας αγώνας να ολοκληρωθεί επιτυχώς, χωρίς να επιβαρυνθεί η υγεία του αλόγου, ο πρωτεύον στόχος του συγκεκριμένου αθλήματος. Ο συνδυασμός όλων αυτών των πραγμάτων μου κέντρισε το ενδιαφέρον, καθώς και το γεγονός ότι ενυπάρχει το στοιχείο της ευγενούς άμιλλας, αφού οι αθλητές συμμετέχουν στους αγώνες ανά ζευγάρια. Έχω πολύ όμορφες εμπειρίες από το συγκεκριμένο άθλημα, αλλά και δύσκολες στιγμές. Ένα άθλημα, το οποίο απαιτεί ομαδικότητα, συνεργασία και θετική ενεργεία. Πλέον δε συμμετέχω βέβαια σε αγώνες Ιππικής Αντοχής, αλλά έχω στραφεί προς το άθλημα της Ιππικής Δεξιοτεχνίας, ένα εξίσου σύνθετο άθλημα. Άλογο και ιππέας έρχονται σε στενή επαφή, γίνονται ένα σώμα και συνομιλώντας σιωπηλά, αναδεικνύουν την τέχνη της ιππασίας.

Τι σημαίνει για εσένα η φράση «σωστός προπονητής»;

Για μένα δεν υπάρχει σωστός και λάθος προπονητής. Ο διαχωρισμός έγκειται στο αν αξίζει κάποιος να αποκαλείται προπονητής ή όχι. Όχι μόνο στο άθλημα της ιππασίας, αλλά και γενικότερα στον κλάδο του αθλητισμού, ένας προπονητής οφείλει να διακατέχεται από ψυχραιμία, εμπειρία, να εμπνέει, να συμβουλεύει, να καθοδηγεί τους αθλητές του, ενισχύοντας τους την αυτοπεποίθηση. Να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα, όπου οι αθλητές να αισθάνονται ελευθερία να εξωτερικεύουν τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά συναισθήματα τους. Η χαρά και η ικανοποίηση στο πρόσωπο των αθλητών είναι το καλύτερο δώρο για έναν προπονητή, ενώ η δυσαρέσκεια και το παράπονο τους μια ώθηση, ώστε η προπόνηση να γίνει καλύτερη και πιο αποτελεσματική.

Η πιο όμορφη στιγμή σου ως αθλήτρια;

Η πιο όμορφη στιγμή μου ως αθλήτρια ήταν και μια από τις πιο δύσκολες. Τη χρονιά του 2007 συμμετείχα σε έναν αγώνα Ιππικής Αντοχής και συγκεκριμένα στην κατηγορία των 40 χιλιομέτρων, που διοργάνωνε ο Ιππικός Όμιλος Κιλκίς. Η συναθλήτρια μου και εγώ αντιμετωπίζαμε προβλήματα καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα, με αποτέλεσμα να βγούμε εκτός των επιτρεπτών χρονικών ορίων και ο κίνδυνος να αποκλειστούμε ήταν αρκετά κοντά μας. Τα τέσσερα τελευταία λεπτά, στα οποία αν δεν τερματίζαμε θα αποκλειόμασταν, μια εικόνα θα μου μείνει έντονα στο νου. Όλη η ομάδα, οι προπονητές, οι βοηθοί, οι συγγενείς και οι φίλοι να βρίσκονται στο σημείο του τερματισμού, να μας εμψυχώνουν και να μας δίνουν ώθηση να ολοκληρώσουμε το δύσκολο αυτό αγώνα. Ήταν κάτι που ανέβασε την ψυχολογία μας και θα μου μείνει πραγματικά αξέχαστο.

Τι είναι αυτό που πιστεύεις αλλά και θα ήθελες να βελτιωθεί στον χώρο της ιππασίας στην Ελλάδα;

Η ιππασία δε διαθέτει μόνο το κομμάτι του ορισμένου χρονικού πλαισίου της προπόνησης, αλλά και τη σχέση του αλόγου με τον ιππέα. Συγκεκριμένα, η προετοιμασία του αλόγου πριν από την προπόνηση, η ιπποκομία δηλαδή στην ορολογία της ιππασίας, η

αποθεραπεία του μετά το τέλος αυτής, όπως και ο καλλωπισμός του πριν από αγώνες, οφείλουν να υλοποιούνται κάθε φορά από τον ιππέα και είναι βήματα που είναι αναγκαίο να υπάρχουν σε κάθε σχολή ιππασίας για να έχει ο κάθε ιππέας ένα ολοκληρωμένο σύνολο γνώσεων και για να αποκτήσει μια πιο στενή επαφή με το άλογο που ιππεύει. Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Ιππικό Όμιλο Κιλκίς για τις αρχές και τις γνώσεις που δίνει στους αθλητές του και τη σχέση που επιδιώκει ανάμεσα στον ιππέα και στο άλογο. Ένα ακόμη στοιχείο που πιστεύω ότι μπορεί να βελτιωθεί στο χώρο της ιππασίας και συγκεκριμένα στο άθλημα της Ιππικής Αντοχής, είναι να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στις διαδρομές των αγώνων, ώστε να είναι απόλυτα ασφαλείς τόσο για τον ίππο όσο και για τον ιππέα και να μην περιέχουν κάτι που μπορεί να επιβαρύνει ή να ανησυχήσει τους διαγωνιζόμενους (σκληρό έδαφος, επικίνδυνα περάσματα σιδηροδρομικές γραμμές κ.ά). Επιπλέον, θεωρώ πολύ σημαντικό, να επανέλθει η αναγνώριση διαδρομής, πριν κάθε αγώνα Ιππικής Αντοχής. Τέλος, η σήμανση για την ανάδειξη των διαδρομών να είναι ξεκάθαρη για να μην υπάρχει κίνδυνος αποπροσανατολισμού.

Η εμπειρία σου στον χώρο της ιππασίας μετράει χρόνια, έχεις ξεχωρίσει κάποιο άλογο από όσα έχεις ιππεύσει μέχρι σήμερα και γιατί;

Στα 14 χρόνια που είμαι ενεργή στο άθλημα της ιππασίας έχω ιππεύσει αρκετά άλογα. Πιο ήρεμα, πιο ατίθασα, πιο μεγάλα σε ηλικία, αλλά και πιο νέα. Το καθένα είχε τη χάρη του, το χαρακτήρα του, την προσωπικότητά του. Το κάθε ένα από αυτά μου έμαθε πολύ σημαντικά πράγματα, όπως το πώς να διαχειρίζομαι απρόοπτες και δύσκολες καταστάσεις, να σέβομαι, να χαμογελάω και να περνάω όμορφα. Σίγουρα έχει χαραχτεί στη μνήμη μου το άλογο με το οποίο έμαθα τις βασικές αρχές τις ιππασίας, τον Βούδα (όνομα και πράγμα!), ο οποίος συνεχίζει μέχρι και σήμερα να προσφέρει τις βασικές γνώσεις σε μικρούς και μεγάλους μαθητές. Ο Γκάρσον ήταν ένα άλογο, στο οποίο στηριζόσουν απόλυτα. Δεν είχε λάβει άδικα το παρατσούκλι «Δάσκαλος». Θα το θυμάμαι πάντα. Η Μιραμπέλα με την οποία έχω συμμετάσχει σε αρκετούς αγώνες Ιππικής Δεξιοτεχνίας, είναι ένα άλογο, το οποίο επιθυμεί την ασφάλεια και τη σιγουριά του ιππέα που την ιππεύει, για αυτό κάθε φορά δοκιμάζει τα όρια του. Θα κλείσω με τον Φραντζέσκο, με τον οποίο έτρεξα στον πρώτο μου αγώνα, Ιππικής Αντοχής και συνεχίσαμε να πορευόμαστε μαζί για αρκετούς αγώνες.

Η πανδημία έχει αλλάξει τους ρυθμούς μας, όμως η ιππασία προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες της. Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το επόμενο διάστημα;

Η πανδημία έχει διαταράξει τη ζωή και την καθημερινότητα όλων μας. Από αυτήν την κατάσταση έχει επηρεαστεί και το άθλημα της ιππασίας, το οποίο προσπαθεί να επανέλθει στους ρυθμούς του. Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, την προσοχή μου έχουν τραβήξει η προσπάθεια να ολοκληρώσω τη σχολή μου, καθώς και η υλοποίηση διάφορων καλλιτεχνικών επαγγελματικών σχεδίων. Θα μπορούσα να πω πως επόμενος στόχος είναι να επιστρέψω στους αθλητικούς στίβους μετά από αυτό το «διάλειμμα», λόγω των υποχρεώσεών μου.

Ποιες είναι οι προκλήσεις που έχεις να συναντήσεις αλλά και οι θυσίες που πρέπει να κάνεις για να παραμένεις ενεργή αθλήτρια;

Η ιππασία είναι ένα άθλημα πολύ όμορφο, αλλά με πολλές απαιτήσεις και δυσκολίες. Έχεις να αντιμετωπίσεις καιρικά φαινόμενα κατά τη διάρκεια προπονήσεων ή αγώνων, όπως αέρας, βροχή, καύσωνας, τα οποία είναι ικανά, αν δείξουν την πιο έντονη μορφή τους, να ακυρώσουν προπονήσεις μέχρι και αγώνες. Εκτός από τα καιρικά φαινόμενα, ο ιππέας έχει να διαχειριστεί τον σύμμαχο του και συμπαίκτη του, το άλογο, ένα έμψυχο όν, το οποίο έχει τις ιδιοτροπίες και τις φοβίες του, τις άσχημες και καλές μέρες του. Το μεγαλύτερο όπλο του ιππέα για οποιαδήποτε κατάσταση είναι η ψυχραιμία και η κατανόηση. Για ένα τόσο ιδιαίτερο άθλημα, θυσιάζεις αρκετές στιγμές από τη ζωή και την καθημερινότητά σου, όπως τον ελεύθερο σου χρόνο και την ξεκούραση, καθώς όσο πιο πολύ χρόνο διαθέτεις τόσο περισσότερο εξασκείσαι, ανεβαίνεις επίπεδο και έρχεσαι σε πιο στενή επαφή με το άλογο. Οποιαδήποτε όμως «θυσία», δε συγκρίνεται με την υπερηφάνεια και τη ψυχολογική ανάταση που νιώθεις όταν πετυχαίνεις τους στόχους και πόσο μάλλον όταν το άλογο επιβραβεύει τις κινήσεις σου και τους χειρισμούς σου κατά τη διάρκεια της προπόνησης.

Πέρα από το αθλητικό κομμάτι της ιππασίας, τι είναι αυτό που μας προσφέρουν τα άλογα στην πραγματικότητα; Πολλοί είναι οι άνθρωποι που θαυμάζουν αυτά τα ζώα, όμως λίγοι είναι εκείνοι που τελικά επιχειρούν να έρθουν σε επαφή μαζί τους.

Το άλογο είναι ένα ζώο που προκαλεί τον ενθουσιασμό των περισσότερων ανθρώπων, αλλά και τον φόβο τους, λόγω του μεγέθους και του στησίματος του. Ακόμα όμως και όσοι διακατέχονται από έναν δισταγμό για το αν θα τα πλησιάσουν ή όχι, παραδέχονται την ομορφιά και το κύρος αυτού του ζώου. Κατά τη γνώμη μου το άλογο συγκεντρώνει μια πληθώρα αντιθέσεων που γοητεύει όποιον έρχεται σε επαφή μαζί του. Είναι υπερήφανα ζώα, αλλά και σεμνά. Είναι έξυπνα και συνάμα αφελή. Είναι ατρόμητα, αλλά παράλληλα και ευαίσθητα. Εκτός από το αθλητικό κομμάτι της ιππασίας, τα άλογα συνεισφέρουν στην προσωπικότητά μας, καθώς μας διδάσκουν συνεχώς νέα πράγματα, όπως το σεβασμό, την αυτοσυγκράτηση, την επιμονή και την υπομονή. Νιώθω προσωπικά πως δίπλα τους έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος, μόνο και μόνο αγγίζοντας τα.

Μαρία σε ευχαριστούμε για την ειλικρίνειά σου αλλά και τον χρόνο σου. Πώς θα ήθελες να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη;

Εγώ σας ευχαριστώ για την ευκαιρία να μοιραστώ γνώσεις και προσωπικές εμπειρίες για ένα ξεχωριστό άθλημα, όπως αυτό της ιππασίας. Θα ήθελα να κλείσουμε με τους στίχους ενός τραγουδιού του Θανάση Παπακωνσταντίνου, που ονομάζεται «Η ουρά του αλόγου»: «Ο καβαλάρης το άλογο το χε μεσ' την καρδιά του, που να βρει φίλο πιο καλό να λέει τα μυστικά του». Το άλογο μπορεί να γίνει ο καλύτερος φίλος, ένας εξαιρετικός συνομιλητής και συνοδοιπόρος, ένας σύντροφος ζωής.

Αγωνιστικές διακρίσεις:

• 5η θέση στον αγώνα Ιππικής Αντοχής (13/9/2015) στην κατηγορία των 30 χλμ, στο Κιλκίς με τον ίππο Φραντζέσκο 

• 1η θέση στον αγώνα Ιππικής Αντοχής (27/11/2016) στην κατηγορία των 20 χλμ, στο Κιλκίς με τον ίππο Φραντζέσκο

• 2η θέση στον αγώνα Ιππικής Αντοχής (20/8/2017) στην κατηγορία των 40 χλμ, στα Σιάτιστα με τον ίππο Άμμο - Σοφία
  

• 3η θέση στον αγώνα Ιππικής Δεξιοτεχνίας (16/2/2020) στην κατηγορία Α3, στο Αθλητικό Κέντρο Ιππασίας Θεσσαλονίκης (ΑΚΙΘ), με ποσοστό 63%

Μαρία σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία αθλητική και προσωπική, σε ευχαριστούμε και πάλι για την ειλικρίνειά και τον χρόνο σου!

Με προσωπική εκτίμηση (αφού έχουμε υπάρξει συναθλήτριες) 

Μπατάγια Μαρία & η ομάδα Equestrian Education.